Mikrowibracje biologiczne – zasoby niezbędne dla życia i zdrowia

Przez długi czas uważano, że wibracje są czynnikiem szkodliwym. Wiele osób dobrze zna chorobę wibracyjną. Dobrze znane są także wibromasażery – mogą być stosowane tylko przez zdrowych ludzi, w dodatku nie za długo. Jednak odkrycia uczonych dokonane na początku XXI wieku dowiodły, że wibracje nie tylko nie szkodzą organizmowi, ale wręcz stanowią warunek konieczny istnienia organizmów wielokomórkowych. Mikrowibracje, tak samo jak ciepło, stanowią zasoby deficytowe dla wszystkich organizmów stałocieplnych.

Rodzaj Amplituda, mm Częstotliwość, Hz
Wibracje 0,1-10 0,1–100 000
Mikrowibracje biologiczne 0,0001-0,05 0,1-10 000

Do oddziaływania między molekułami potrzebne jest ciepło. Mikrowibracje zaś uczestniczą w oddziaływaniu międzykomórkowym. Mikrowibracje w tkankach organizmu człowieka powstają w momencie skurczu nawet jednej komórki mięśniowej. Miliardy komórek mięśniowych, kurcząc się systematycznie, dostarczają tkance potrzebnych mikrowibracji. Komórka mięśniowa na skurcz zużywa nagromadzoną energię biochemiczną. Dlatego mikrowibracje w organizmie zawsze znajdują się w stanie deficytu, a budowa anatomiczna organizmu zwierząt i człowieka zadziwiająco odpowiada racjonalnemu pobudzaniu i przekazywaniu mikrowibracji powstałych podczas aktywności mięśniowej.

Mikrowibracje mają swoją historię medyczną

Jeszcze w czasach Hipokratesa medycyna zauważyła korzystny wpływ zwierząt na zdrowie. Jazda konno bez siodła, umieszczanie mruczącego kota na chorym miejscu i inne sposoby wykorzystania zwierząt w leczeniu poważnych schorzeń od dawna cieszyły się popularnością. Nikt wtedy nie wiedział, że najważniejszym czynnikiem leczniczym są mikrowibracje, przekazywane między tkankami ludzkiego organizmu bezpośrednio stykającymi się z ciałem zwierzęcia.

Odkrycie tła mikrowibracyjnego

Medycyna od dawna zna mikrowibracje powstające dzięki napięciu mięśniowemu. „Mięsień jest peryferyjnym sercem” – pisał o tym zjawisku znany uczony Nikołaj Iwanowicz Arinczyn. Wiedza ta legła u podstaw zdrowotnej kultury fizycznej i gimnastyki oddechowej. Odkrycie z początku XXI wieku polega na tym, że część komórek mięśniowych kurczy się 24 godziny na dobę, czyli także w stanie całkowitego spoczynku, tworząc tło mikrowibracyjne.

Organizm wykorzystuje energię mikrowibracji w następujących celach:
– pobudzania odprowadzania limfy z tkanek dzięki zastawkom w naczyniach limfatycznych;
– zapewnienia krążenia krwi, dzięki zastawkom w naczyniach krwionośnych;
– transportu komórek układu immunologicznego przez tkanki i utylizacji obumarłych komórek;
– zapewnienia przebudowy przestrzennej struktury komórkowej w procesach regeneracyjnych;
– wprowadzenia komórek macierzystych ze szpiku kostnego do obiegu.

Powstawanie deficytu mikrowibracji biologicznych

Niski poziom tła mikrowibracyjnego, zwłaszcza podczas snu, obniża odporność, hamuje odbudowę sił witalnych i procesy lecznicze. Deficyt mikrowibracji może mieć charakter ogólny lub miejscowy. Różne są przyczyny deficytu mikrowibracji własnych: wyczerpanie rezerw energetycznych w komórkach czy też problemy z przewodnictwem impulsów nerwowych, na przykład z powodu obrzęku w obszarze kręgosłupa.

Mikrowibracje biologiczne powstają:
– przy kurczeniu się komórek mięśniowych;
– podczas wibrowania więzadeł głosowych dzięki strumieniowi powietrza.

Najczęściej dochodzi do powstania deficytu mikrowibracji dźwiękowej (akustycznej) częstotliwości (20–10 000 Hz). Prawdopodobnie dlatego niemowlęta tak głośno krzyczą. Tkanki mięśniowe dostarczają mikrowibracji sobie, a tym samym przylegającym do nich organom. Jeśli jednak komórki mięśniowe uległy wyczerpaniu lub doszło do zakłócenia przewodnictwa nerwowego, tworzy się błędne koło, z którego bez pomocy z zewnątrz ciężko się wydostać.

Kompensacja deficytu mikrowibracji biologicznych

Urządzenia pozwalające kompensować deficyt mikrowibracji w tkankach powstały na długo przed odkryciem zjawiska tła mikrowibracyjnego człowieka i zyskały określenie wibroakustycznych. Mikrowibracje z tych urządzeń przenikają do wszystkich organów i tkanek na głębokość do 10 centymetrów dzięki przetwornikom o specjalnej budowie – wibrofonom.

Proces oddziaływania wibroakustycznego, podczas którego dochodzi do kompensacji deficytu mikrowibracji biologicznych, nazywany jest fonowaniem. Jeśli fonowanie ma charakter leczniczy, nazywamy je terapią wibroakustyczną. Jeśli zaś stosowane jest w profilaktyce chorób, nazywamy je masażem wibroakustycznym.

Budowa urządzeń wibroakustycznych jest opatentowana. Urządzenia produkowane są pod marką „Vitafon”, co w tłumaczeniu z łaciny symbolicznie znaczy „dźwięki życia”. Mikrowibracje prawie w ogóle nie są przekazywane za pośrednictwem powietrza, dlatego wibrofony urządzeń skonstruowane są tak, aby można je było stosować bezpośrednio na skórę we wszystkich obszarach ciała. Aby zapewnić odpowiednią amplitudę mikrowibracji w całym spektrum częstotliwości biologicznych, w urządzeniach ciągle zmienia się częstotliwość mikrowibracji*.

*Prosimy zwrócić uwagę na fakt, że wyniki leczenia są oparte na indywidualnych doświadczeniach. Nie jesteśmy w stanie zagwarantować takich samych wyników dla wszystkich użytkowników terapii Vitafonem.W celu zapewnienia jak najlepszej obsługi pacjenta oferujemy w ciągu 60 dni możliwość bezwarunkowego zwrotu urządzenia w przypadku braku pozytywnych wyników leczenia.

Badania naukowe w Polsce

Nasi Partnerzy w badaniach naukowych dotyczących terapii wibroakustycznej w Polsce:

  • Warszawski Uniwersytet Medyczny,
  • Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie, Wydział Rehabilitacji;
  • Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Instytut Fizjoterapii;
  • Uniwersytet Medyczny w Łodzi, Katedra i Klinika Ortopedii, Wojewódzkie Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządu Ruchu im dr Z. Radlińskiego;
  • Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Zakład Rehabilitacji i Fizjoterapii;
  • Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy;
  • Wyższa Szkoła Informatyki i Umiejętności w Łodzi, Wydział Pedagogiki i Promocji Zdrowia;
  • Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Katedra Fizjoterapii, WNoZ, Samodzielna Pracownia Rehabilitacji Rozwojowej.

 

 

[1] PORÓWNANIE SKUTECZNOŚCI TERAPII FALA AKUSTYCZNĄ I JONOWYM REZONANSEM CYKLOTRONOWYM W CHOROBIE ZWYRODNIENIOWEJ KRĘGOSŁUPA LĘDŹWIOWEGO
“Fizjoterapia Polska” 3/2014, 4/2014
Monika Mucha-Janata, Roumualda Mucha, Aleksander Sieroń, Karolina Sieroń-Stołtyny

[2] WPŁYW TERAPII WIBROAKUSTYCZNEJ NA STAN FUNKCJONALNY OSÓB Z GONATROZĄ. DONIESIENIA WSTĘPNE
“Reumatologia” 5/2014
Agnieszka Skopowska, Maciej Biernacki, Monika Dekowska, Piotr Ożóg, Anna Grochowska

[3] OCENA EFEKTÓW ANALGETYCZNYCH TERAPII WIBROAKUSTYCZNEJ W LECZENIU DOLEGLIWOŚCI BÓLOWYCH CZĘŚCI LEDŹWIOWO-KRZYŻOWEJ KRĘGOSŁUPA U PRACOWNIKÓW BIUROWYCH
“Fizjoterapia Polska” nr 3/2013
Aleksander Sieroń, Zbigniew Śliwiński, Marlena Drężewska

[4] BADANIE EFEKTYWNOŚCI I LECZENIA WIBROAKUSTYCZNEGO W KOMPLEKSOWEJ TERAPII PACJENTÓW Z PRZEROSTEM GRUCZOŁU KROKOWEGO
“Complementary i Alternative Medicine in Science” nr 1/2013 r., volumen 1
Sergey B. Petov, Nikolay S. Levkovsky, Anatoly I. Kurtov, Sergey N. Levkovsky

[5] OCENA SKUTECZNOŚCI SKOJARZONEJ TERAPII WIBROAKUSTYCZNEJ I MAGNETOSTYMULACJI NA BÓL I RUCHOMOŚĆ KRĘGOSŁUPA KIEROWCÓW ZAWODOWYCH Z ZESPOŁEM BÓLOWYM ODCINKA LĘDZWIOWEGO KRĘGOSŁUPA
“Medycyna Sportowa” nr 3/2013r., volumen 29
Monika Mucha – Janata, Zbigniew Śliwiński, Romualda Mucha, Jan Budziosz oraz Aleksander Sieroń

[6] OCENA SKUTECZNOŚCI LECZENIA PACJENTÓW Z TZW. OSTROGĄ PIĘTOWĄ Z ZASTSOWANIEM TERAPII WIBROAKUSTYCZNEJ
“Ortopedia. Traumatologia. Rehabilitacja” nr 1/ 2013 r, Volumen 15
Adam Łukasiak, Monika Krystosiak, Patrycja Widłak, Marta Woldańska-Okońska.

[7] ZASTOSOWANIE TERAPII WIBROAKUSTYCZNEJ U PACJENTÓW PO LECZENIU OPERACYJNYM CHOROBY DUPUYTRENA
“Fizjoterapia Polska” w nr 4/ 2012 r Volumen 12
Magdalena Stępień, Paweł Piątkowski oraz Robert Rokicki

[8] NOWE SPOJRZENIE NA FIZYKOTERAPIĘ (VITAFON-T, FALA UDERZENIOWA)
10 Wojskowy Szpital Kliniczny z Polikliniką SPZOZ w Bygdoszczy

Pozostałe badania naukowe

1. Zastosowanie oddziaływania wibroakustycznego w chirurgii, traumatologii i ortopedii
Podyplomowa Akademia Medyczna w Sankt Petersburgu;
Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia SICOT, doktor nauk medycznych, profesor A.G. Bainduraszwili;

2. Terapia wibroakustyczna w leczeniu pacjentów z chroniczną niewydolnością serca.
Wojskowa Akademia Medyczna, Stowarzyszenie Lekarzy-Terapeutów w Sankt Petersburgu
Doktor nauk medycznych D.W. Kowlen, doktor nauk medycznych A.G. Obrezan, W.A. Fiodorow

3. Zastosowanie terapii wibroakustycznej w praktyce ginekologicznej.
Rosyjska Akademia Nauk Medycznych, Naukowo-badawczy Instytut Akuszerstwa i Ginekologii im D.O. OTTO
Główny lekarz, doktor nauk medycznych W.M. Partyka

4. Zastosowanie oddziaływania wibroakustycznego za pomocą urządzenia VITAFON w leczeniu złamań kości dłoni.
Rosyjski Naukowo-Badawczy Instytut Traumatologii i Ortopedii im. R.R. Wredena;
Doktor nauk medycznych L.A. Rodomanowa, D.G. Nakoniecznyj;

5. Zastosowanie terapii wibroakustycznej w rehabilitacji dzieci z DPM.
Naukowo-badawczy Instytut Ortopedii Dziecięcej im. G.I. Turnera w Sankt Petersburgu;
Katedra Ortopedii Dziecięcej i Traumatologii Podyplomowej Akademii Medycznej
Członek Międzynarodowego Stowarzyszenia SICOT, doktor nauk medycznych, profesor A.G. Bainduraszwili, doktor nauk medycznych W.M. Kenis

6. Efektywność używania aparatów serii VITAFON do odbudowy wydolności fizycznej sportowców wyższej klasy.
Akademia Kadry Olimpijskiej nr. 2 w Sankt Petersburgu
Doktor nauk medycznych, L.I. Żewnierczuk

7. Ocena kliniczna urządzenia VITAFON.
Naukowo-badawczy Instytut Ortopedii Dziecięcej im. G.I. Turnera, w Sankt‐Petersburgu;
Doktor nauk medycznych B.I. Oreszkow

8. Badanie efektywności wibroakustycznej metody leczenia w kompleksowej terapii chorych na hiperplazję gruczołu krokowego.
Wojskowa Akademia Medyczna im. S.M. Kirowa (Sankt-Petersburg);
Doktor nauk medycznych, profesor S.B. Pietrow, doktor nauk medycznych, docent Wojskowej Akademii Medycznej im. S.I. Kirowa
A.I. Kurtow, doktor nauk medycznych, S.N. Lewkowskij;

9. Doświadczenia ze stosowania terapii wibroakustycznej na terenie, który ucierpiał w wyniku awarii elektrowni atomowej w Czernobylu.
Miejski szpital kliniczny (Homel, Białoruś);
Doktor nauk medycznych A.A. Litwin;

10. Wpływ oddziaływania wibroakustycznego za pomocą urządzenia VITAFON na parametry wentylacji i mechaniki oddychania u chorych na chroniczne obstrukcyjne choroby płuc.
Wojskowa Akademia Medyczna (Belgrad, Serbia);
Doktor nauk medycznych, profesor Boszko Rankowicz;

11. Badanie efektywności wibroakustycznej metody terapii w profilaktyce grypy i innych chorób układu oddechowego.
Wojskowa Akademia Medyczna im. S.M. Kirowa (Sankt-Petersburg);
Doktor nauk medycznych, docent A.J. Kowelenow;

12. Badanie tła mikrowibracyjnego w stanie spoczynku u chorych.
Wojskowa Akademia Medyczna im. S.M. Kirowa (Sankt-Petersburg);
Doktor nauk medycznych A. J. Kowelenow, docent V.I. Pustowojt;

13. Biomechaniczne podstawy wzrostu przenikania komórek macierzystych ze szpiku kostnego do organizmu poprzez stosowanie oddziaływania wibroakustycznego.
Centralny Naukowo-Badawczy Instytut Radiologiczny (Sankt-Petersburg);
Doktor nauk medycznych, profesor A.N. Szutko;

14. Badanie siły spoczynkowego tła mikrowibracyjnego u zdrowych dzieci.
Podyplomowa Akademia Medyczna w Sankt Petersburgu;
A.B. Gładkowa, W.A. Fiedorow,
Doktor nauk medycznych, docent, F.N. Riabczuk;

15. Zasoby organizmu u dzieci z chorobami przewodu pokarmowego.
Podyplomowa Akademia Medyczna w Sankt Petersburgu;
Doktor nauk medycznych, docent, F.N. Riabczuk, W.A. Fiodorow;

16. Wskaźniki mocy tła mikrowibracyjnego u dzieci z chorobami gastrycznymi.
Podyplomowa Akademia Medyczna w Sankt Petersburgu, Katedra Pediatrii nr 2;
Doktor nauk medycznych, docent, F.N. Riabczuk, aspirant A.B. Gładkowa;

17. Zaburzenia w pracy układu żółciowego i wskaźniki mocy tła mikrowibracyjnego u dzieci.
Podyplomowa Akademia Medyczna w Sankt Petersburgu, Katedra Pediatrii nr 2;
Doktor nauk medycznych, docent, F.N. Riabczuk, aspirant A.B. Gładkowa;

18. Terapia wibroakustyczna w jaskrze: nagromadzone zmiany w taktyce leczenia.
Państwowy Uniwersytet Medyczny im. Akad. I.P. Pawłowa, Sankt Petersburg;
G.N. Łoginow, docent, S.D. Gozijew, aspirant;

19. Oddziaływanie wibroakustyczne w kompleksowym leczeniu nadciśnienia tętniczego.
Naukowo-Badawczy Instytut Kliniczny Obwodu Moskiewskiego;
Doktor nauk medycznych, A.G. Obriezan;

20. Stosowanie terapii wibroakustycznej w praktyce ginekologicznej.
Akademia Medyczna (Charków, Ukraina);
Doktor nauk medycznych, profesor L.D. Tondij;

21. Kliniczne doświadczenia w korzystaniu ze stymulacji mikrowibracyjnej.
Doktor nauk medycznych. Słobodan Zielenowicz;
Belgrad, Serbia;

Prace studenckie

[1] ZASTOSOWANIE WIBROAKUSTYKI W WYBRANYCH JEDNOSTKACH CHOROBOWYCH
Warszawski Uniwersytet Medyczny, Zakład Rehabilitacji, Oddział Fizjoterapii II wydziału Lekarskiego
Pracalicencjacka – Anna Skórka
Promotor: dr n. med. Izabela Korabiewska

[2] OCENA EFEKTÓW ANALGETYCZNYCH TERAPII WIBROAKUSTYCZNEJ I SKOJARZONEJ LASEROTERAPII Z ULTRADŹWIĘKAMI W LECZENIU PACJENTÓW ZE ZMIANAMI ZWYRODNIENIOWYI KOŚCI PIĘTOWEJ (OSTROGĄ PIĘTOWĄ)
Wyższa Szkoła Społeczno-Przyrodnicza im. Wincentego Pola w Lublinie, Wydział Nauk o Zdrowiu,
Praca magisterska – Mariusz Galicki
Promotor: Prof. dr hab. Bogusław Frańczuk

[3] OCENA WYNIKÓW LECZENIA DOLEGLIWOŚCI BÓLOWYCH KRĘGOSŁUPA W ODCINKU LĘDŹWIOWO-KRZYŻOWYM MASAŻEM WIBROAKUSTYCZNYM
Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Wydział Wojskowo-Lekarski, Oddział Fizjoterapii;
Mgr. Patrycja Mrozek;

[4] ISTOTA TERAPII MIKROWIBRACYJNEJ I JEJ NAJWAŻNIEJSZE ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. Stanisława Staszica w Pile, Instytut ochrony Zdrowia, kierunek Fizjoterapia
Praca Licencjacka – Małgorzata Kantorska
Promotor: prof. zw. dr hab. dr h. c. Feliks Jaroszyk

[5] TERAPIA WIBROAKUSTYCZNA JAKO METODA LECZENIA CHOROBY ZWYRODNIENIOWEJ STAWÓW OBWODOWYCH
Ogólnopolska Konferencja Studenckich Kół Naukowych i Młodych Pracowników Nauki
T. Zawiślak, P. Turmiński – Lublin